Bilmediğim bir yerdeyim.Halime hoca var yanımda,üstünde de gelinlik... Rüya işte :) bişeyler söylüyor bende ona insanın hayatını paylaştığı insanla bişeyler paylaşamaması şey gibi ,gökyüzüne bakamamak gibi diyorum .Uyanınca çok düşündüm.Neden gökyüzüne bakamamak...
Çoğu zaman insan gökyüzünde kendini bulur.Konuşur onunla ,içini döker. Bakmak yeter rahatlamaya.Sevildiğini hissedersin biri seni sarıp sarmalar bulutlarla .Sadece bakarsın . İçin huzurla dolar. Allah ile buluşmak aslında galiba .Çünkü sadece O'nda var bu huzur,sevildiğini gökyüzü kadar hissetme. Çünkü sadece O bu kadar anlar seni,sen kendinden bu kadar habersizken...
Şimdi ne kadar şükretsem az. Gökyüzüne bakabiliyorum artık .. hemde böyle...
Kalbim...Bir tuhaf oldu okurken..gökyüzüne bakabilmek ne güzel ve ona en güzel bakan,güzeller güzeli,''başını göğe çevirip durduğunu görüyoruz''O da seni görüyor/seviyor....
YanıtlaSil